Odpowiedź na pismo dotyczące umów na tzw. podwykonawstwo

Pismo do MZ 05-11-2013 jako stanowisko WZPOZ ws umów na tzw. podwykonawstwo

treść pisma

treść komunikatu

Ukazało się rozporządzenie ministra zdrowia z 20 grudnia 2012 r. w sprawie warunków występowania o sporządzenie dokumentu elektronicznego potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.Rozporządzenie określa warunki, jakie musi spełniać świadczeniodawca lub niebędąca świadczeniodawcą osoba uprawniona (w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych), jeśli występuje do Narodowego Funduszu Zdrowia o dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

http://www.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=q491&ms=383&ml=pl&mi=383&mx=0&mt=&my=767&ma=031310

Po rozmowach członków zarządu naszego związku z Dyrektorem Wielkopolskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia Panem K. Chojnackim ukazała się na stronie NFZ informacja przypominająca niektóre zasady funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej na pograniczu POZ, AOS i szpital.

 

http://www.nfz-poznan.pl/page.php/1/0/show/9453/

Pismo z MZ

 

MINISTERSTWO ZDROWIA                                                     Warszawa, 21 marca 2012 r.     RZECZNIK PRASOWY     Agnieszka Gołąbek

 

Komunikat dot. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie recept lekarskich (Dz. U. 2012 Nr 0 poz. 260)

Przez pojęcie „adres podmiotu drukującego”, o którym mowa w § 2 ust. 4 należy rozumieć adres pod jakim wykonywana jest działalność gospodarcza w zakresie druku recept, a zatem adres przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wskazany w Ewidencji Działalności Gospodarczej lub adres siedziby przedsiębiorcy nie będącego osobą fizyczną, odzwierciedlony w Krajowym Rejestrze Sądowym, zgodnie – odpowiednio z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn zm.), bądź ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr z 2007 r. Nr 168, poz. 1186, z późn zm.). Odnosząc się do kwestii konieczności określenia przez lekarza na recepcie danych dotyczących przepisanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, informuję, że zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1, dane te obejmują między innymi nazwę leku, a w przypadku środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu medycznego nazwę rodzajową lub handlową. Przepis umożliwia także używanie nazw skróconych, które w jednoznaczny sposób pozwalają określić przepisany lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrób medyczny. Rozporządzenie dopuszcza zatem, aby lek został przepisany na recepcie pod każdą możliwą nazwą. Może to być zarówno nazwa międzynarodowa, nazwa handlowa, chemiczna jak i nazwa substancji czynnej, zapisana w języku polskim, angielskim, łacińskim.

Zdecydowano się również na umożliwienie stosowania skrótów. Przykładowo, zgodnie z wprowadzonymi zmianami lek xyz prolongatum 30 tabl. może być zapisany jako xyz prol. 30 tabl. i nie będzie to powodowało ani odsyłania pacjenta do lekarza w celu poprawienia niepoprawnie zapisanego leku ani sprzedaży leku za pełną odpłatnością. Rozporządzenie wprowadza także ułatwienia w sposobie określania odpłatności na recepcie. Zgodnie z aktualnymi przepisami określenie właściwej odpłatności na recepcie jest wymagane tylko i wyłącznie wtedy, gdy lek występuje w wykazie leków refundowanych więcej niż jeden raz oraz gdy osoba uprawniona przepisuje ten lek we wskazaniu objętym niższym poziomem odpłatności. W takim przypadku lekarz powinien wpisać literę „P” przy właściwym leku lub zaznaczyć właściwą odpłatność wynikającą z wykazu. Wpisanie przez lekarza litery „P” przy nazwie leku będzie równoznaczne z przekazaniem aptekarzowi informacji, że lek ten ma zostać wydany za niższą odpłatnością. Odpłatności nie trzeba też będzie określać w przypadku osób o szczególnych uprawnieniach wynikających z ustawy oraz przy lekach z importu docelowego.

Ponadto, uproszczony został sposób wpisywania ilości leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego na recepcie. Zdecydowano o dopuszczeniu każdej formy wpisania ilości, która umożliwia jednoznaczną interpretację tej ilości przez osobę wydającą. Rozporządzenie wprowadza liczne ułatwienia w realizacji recepty. Od 10 marca br. recepta, która zawiera wszystkie niezbędne dane przewidziane rozporządzeniem może być zrealizowana także w sytuacji, gdy rozmieszczenie tych danych nie odpowiada poszczególnym częściom wzoru recepty lub gdy recepta odbiega od wzoru pod względem graficznym, ma odmienny od określonego w przepisach rozmiar lub kształt. Rozszerzono także katalog błędów, pomimo zaistnienia których osoba wydająca będzie uprawniona do zrealizowania recepty. Zdecydowano się również na ułatwienie wydawania odpowiednich ilości leków, w przypadku gdy ilość przepisana przez lekarza na recepcie nie odpowiada ilościom faktycznie występującym w obrocie. W związku z tym za generalną zasadę przyjmuje się wystawienie recepty z prawidłową ilością leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego, natomiast w przypadku przepisania leku w ilości, która nie występuje na rynku, dopuszczono możliwość wydania leku w ilości najbardziej zbliżonej, jednak mniejszej niż wskazana przez lekarza. Dzięki takim zapisom, gdy na recepcie jest zapisany lek w ilości 30 tabl. x 1 opakowanie, a lek występuje na wykazie w opakowaniu 28 tabl. lub 14 tabl., osoba wydająca może wydać ilość najbardziej zbliżoną, a zatem 28 tabl.

Doprecyzowano także pojęcie „czytelności recepty” przyjmując, że receptę uważa się za czytelną, jeśli na jej podstawie osoba realizująca receptę wydała lek zgodnie z ordynacją lekarską wynikającą z dokumentacji medycznej. W rozporządzeniu wprowadzono przepis, który usuwa wątpliwości co do poprawności recept realizowanych od 1 stycznia 2012 r., które nie spełniały kryteriów określonych w poprzednich regulacjach, między innymi z powodu umieszczania przez lekarzy pieczątki „Refundacja leku do decyzji NFZ” oraz uregulowano sytuację recept z numeracją, zarówno 20 jak i 22 – cyfrową. Przedłużono również termin ważności dotychczas obowiązujących druków recept do 31 grudnia 2012 r.

/-/Agnieszka Gołąbek Rzecznik Prasowy

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego Na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje: § 1.Rozporządzenie określa sposób kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, w tym przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej stanowiące podstawę kwalifikowania pacjenta. § 2.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) szpitalu – rozumie się przez to szpital uzdrowiskowy, szpital uzdrowiskowy dla dzieci oraz szpital w urządzonym podziemnym wyrobisku górniczym; 2) sanatorium – rozumie się przez to sanatorium uzdrowiskowe, sanatorium uzdrowiskowe dla dzieci oraz sanatorium w urządzonym podziemnym wyrobisku górniczym. § 3.1. Sposób kierowania do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, zwanej dalej „ustawą”, określają przepisy wydane na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm. 3) ). 2. Zaświadczenie o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych w danym uzdrowisku osobom oraz świadczeniobiorcom, o których mowa w art. 16 ust. 2 ustawy, wystawia lekarz w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. § 4.Przy kwalifikowaniu pacjenta do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego lekarz ocenia: 1) stan zdrowia pacjenta; 2) możliwość leczenia uzdrowiskowego przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych; 3) przebieg choroby będącej wskazaniem do leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej, w ramach kierunków leczniczych uzdrowisk, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy; 4) efekty przebytego w przeszłości leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej, jeżeli pacjent korzystał z tej formy leczenia lub rehabilitacji; 5) zdolność pacjenta do samoobsługi i samodzielnego poruszania się lub zdolność pacjenta do samoobsługi i samodzielnego przemieszczania się na wózku inwalidzkim. § 5.Przeciwwskazanie do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej stanowią: 1) stan chorobowy, w którym leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitacja uzdrowiskowa przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych mogłyby spowodować pogorszenie stanu zdrowia pacjenta; 2) choroba zakaźna w fazie ostrej; 3) ciąża i połóg; 4) czynna choroba nowotworowa oraz okres przed upływem: a) 5 lat w przypadku: czerniaka złośliwego, białaczki, ziarnicy złośliwej, chłoniaków złośliwych, nowotworów nerki, b) 12 miesięcy w przypadku innych nowotworów złośliwych - od zakończenia leczenia operacyjnego, chemioterapii lub radioterapii, z wyłączeniem leczenia hormonalnego. § 6.1. Przy kwalifikowaniu pacjenta do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego lekarz, po stwierdzeniu braku przeciwwskazań, o których mowa w § 5, uwzględnia szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej oraz odpowiednio warunki, o których mowa w ust. 4-6. 2. Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego w poszczególnych rodzajach zakładów lecznictwa uzdrowiskowego są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 3. Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do rehabilitacji uzdrowiskowej w poszczególnych rodzajach zakładów lecznictwa uzdrowiskowego są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 4. Pacjent po przeszczepie narządu (biorca narządu) może zostać zakwalifikowany do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego po przedstawieniu opinii lekarza specjalisty w dziedzinie transplantologii klinicznej w zakresie: 1) stabilnej czynności przeszczepionego narządu, 2) ustalenia dawek leków immunosupresyjnych, 3) braku ostrych schorzeń, aktywnych infekcji oraz poważnego uszkodzenia innych układów i narządów - pod warunkiem że od dnia przeszczepu do dnia rozpoczęcia leczenia w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego upłynie okres nie krótszy niż 6 miesięcy. 5. Pacjent po przeszczepie szpiku kostnego może zostać zakwalifikowany do szpitala po przedstawieniu opinii lekarza specjalisty w dziedzinie hematologii, pod warunkiem że od dnia przeszczepu do dnia rozpoczęcia leczenia w szpitalu upłynie okres nie krótszy niż 6 miesięcy. 6. Pacjent poddawany dializoterapii może zostać zakwalifikowany do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego po przedstawieniu opinii lekarza specjalisty w dziedzinie nefrologii. § 7.Skierowania na leczenie uzdrowiskowe, skierowania na rehabilitację uzdrowiskową oraz zaświadczenia o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych w danym uzdrowisku wystawione przed dniem wejścia w życie rozporządzenia na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność. § 8.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 8 stycznia 2012 r. 4)

MINISTER ZDROWIA

1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 248, poz. 1495 i Nr 284, poz. 1672). 2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 133, poz. 921, z 2009 r. Nr 62, poz. 504 oraz z 2011 r. Nr 73, poz. 390 i Nr 112, poz. 654. 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378. 4) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie zasad kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. Nr 44, poz. 285), które z dniem 8 stycznia 2011 r. utraciło moc na podstawie art. 13 ustawy z dnia 4 marca 2011 r. o zmianie ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 73, poz. 390 i Nr 112, poz. 654).

 

  Rozporządzenie w wersji pdf

 komunikat dotyczący wydawania zamiennikow przez apteki